بسم الله الرحمن الرحیم

امروز روز آخر ماه صفر می باشد.

حسب قول مشهور ،این روز مصادف است با روز شهادت ثامن الحجج امام علی بن موسی الرضا – علیه السلام-.

ضمن عرض تسلیت به محضرسرور و مولایمان حضرت صاحب الامر –عجل الله تعالی فرجه الشریف – وعموم شیعیان ، خاصه رهبر معظم انقلاب اسلامی –مدظله العالی – مطالب به شرح ذیل ، تقدیم دوستان می گردد.

نام مقدس آن امام همام: علی

کنیه آن حضرت:ابوالحسن الثانی . ولقب مشهور او: رضا ، می باشد.

درسال 148 هجری قمری ودر روز  یازدهم  ذی القعده به دنیا آمد ، ودر آخر ماه صفرِسال 203 هجری قمری ، به دست مأمون عباسی مسموم وبه شهادت رسید.( طبق قولی روز شهادت آن امام همام 23 ذی القعده  سال 203 هجری قمری  می باشد)

مدت امامت آن امام همام ، بیست سال بود که تقریبا هفده سال آن در مدینه انجامید وسه سال آخر آن در طوس با شهد شهادت به سر آمد وشیعیان را داغدار نموده است.واین در حالی بود که مأمون با شگرد های تبلیغاتی وفتنه گرانه اش ، آن حضرت را  به اجبار به طوس آورده بود وسر انجام نیت پلید خودش را در باره این امام بزرگوار، عملی نمود.

 آن امام بزرگوار تنها فردی بود که دستور داده است تا قبل از مرگشان برای ایشان مجلس عزاداری به پا کنند! واین زمانی بود که خواست از مدینه به قصد طوسِ فراخوانده کذایی خارج گردند .

 قابل تأمل است که چنین مجلسی را (با این عنوانِ عزاداری) حتی سالار شهیدان ، حضرت حسین بن علی -علیه السلام – به هنگام خروج از مدینه به قصد کربلا ، به پا نکرده بودند ، واین حاکی از اوجِ مظلومیت آن امام عظیم الشأن ونیزبیانگر  درایت آن حضرت،  در چگونگی افشای دسیسه ی مأ مونِ عباسی است.

مرحوم حاج شیخ عباس قمی- قدس السره الشریف- در کتاب وقایع الایام ، آورده است:

(( بدانکه از روزی که "مأمون " حضرت رضا (ع) را ولیعهد خود کرد که روز ششم شهر رمضان باشد ...اول ابتلا وگرفتاری آن حضرت شد  چه آنکه مبتلا شد به معاشرت "مأمونِ منافق"که به حسب ظاهر در تعظیم واحترام حضرت رضا- علیه السلام – می کوشید ، اما در باطن پیوسته کاسه های زهر به کام مبارکش می رسانید ودر آخر کار چندان آن جناب به تنگ آمده بود که از خدا مرگ خود را می خواست ، چنانچه " یاسرخادم " روایت کرده که هر روز جمعه که آن حضرت از مسجد جامع مراجعت می کرد به همان حالی که عرق دار وغبار آلوده بود دست هارا به در گاه الهی بر می داشت وعرضه می کرد: بار الها ! اگر فرج و گشایش کار من در مرگ من است ، پس همین ساعت مرگ مرا برسان. وپیوسته در غم وحزن بود تا از دنیا رحلت کرد.))1

بار دیگر سالروز شهادت آن امام همام را به عموم شیعیان وبلکه به مسلمین جهان تسلیت عرض نموده وضمن ارسال خالص ترین درودها به روح مقدس آن امام بزرگوار وکریم ، حدیثی را از آن حضرت ، به شرح ذیل ، تقدیم دوستاتن می نماییم:

(سئل عن خیار عباد ؟ فقال –علیه السلام- :

الذین اذا احسنوا استبشروا. واذا اساؤوا استغفروا ، واذا اعطوا شکروا، واذا ابتلوا صبروا، واذا غضبوا عفوا.)2

(از آن حضرت پرسیدند : بهترین بندگان چه کسانی هستند؟  

فرمود:

آنها که چون کار نیک کنند ، شاد شوند .وچون بد کنند ، آمرزش خواهند، چون نعمتشان دهند ، شکر گویند ، چون گرفتار شوند، صبر کنند ، وچون خشم گیرند ،در گذرند.)

...............................................................................................................

1-حاج شیخ عباس قمی، وقایع الایام ، صفحه 97

2- ابو محمد ،ابن شعبه حرانی، تحف العقول ، صفحه 978